به دلیل تنش‌های تجاری جاری بین چین و ایالات متحده، صندوق‌های دولتی چین سرمایه‌گذاری‌های خود را در شرکت‌های خصوصی سرمایه‌گذاری ایالات متحده کاهش می‌دهند. پس از آغاز جنگ تجاری، صندوق‌های دولتی چین از سرمایه‌گذاری‌های جدید در خصوصی‌سازی ایالات متحده خودداری کرده‌اند. این اقدام بخشی از جدایی مالی استراتژیک وسیع‌تری است.

استراتژی چینی و جدایی مالی

شرکت سرمایه‌گذاری چین (CIC) در میان صندوق‌های دولتی است که در حال خروج هستند. این تغییر نشان‌دهنده استراتژی چین برای جداسازی مالی از ایالات متحده است. این عقب‌نشینی اخیر از سوی صندوق‌های دولتی چین نشان‌دهنده یک انحراف عمدی از وابستگی به بازارهای خصوصی آمریکایی است. با کاهش تخصیص‌های سرمایه و متوقف کردن تعهدات جدید، سیاست‌گذاران در تلاشند کنترل بر جریان‌های سرمایه خارجی را تنگ‌تر کنند. پیام وسیع‌تر فقط درباره احتیاط نیست—بلکه درباره تنظیم مجدد است. با توجه به اینکه اصطکاک تجاری راه مشخصی به سمت حل و فصل نشان نمی‌دهد، ریسک به سمتی جدید تنظیم می‌شود که وابستگی‌های نامتقارن را کنار بگذارد. الگوهای خروج، به ویژه از سوی سرمایه‌گذاران نهادینه مانند CIC، به صورت ناگهانی نیستند. این‌ها نتیجه دستورالعمل‌های بلندمدت هستند که اکنون به دلیل فشارهای ژئوپولیتیکی بیشتر مشخص شده‌اند. برای معامله‌گران مشتقات، این بازتوزیع جهانی ترجیحات سرمایه‌گذاری عواقب مثبتی خواهد داشت. این موضوع به سرد شدن شرایط نقدینگی در برخی از کانال‌های خصوصی در خارج اشاره می‌کند و ممکن است بر واسطه‌های مستقر در میان مناطق با تحرک بالای سرمایه تأثیر بگذارد. از این رو، ما باید در اطراف این کمبود فزاینده حمایت نهادینه غیرغربی، به ویژه در بخش‌های حساس، حرکت کنیم. مهم است که این تصمیم را نه فقط به عنوان یک بیان سیاسی، بلکه همچنین به عنوان یک ارزیابی واقع‌بینانه از بازده‌ها با توجه به امتیازات نظارتی در سال‌های آینده تفسیر کنیم. ارزیابی مجدد دینامیک‌های جریان‌های سرمایه در حال انجام است—توجه باید به حجم‌های در حال تغییر، چه از جهت و چه از نظر شدت، معطوف شود. هر زمان که یک بازیگر به اندازه CIC عقب‌نشینی می‌کند، همبستگی‌های بازار و بازده‌های مورد انتظار در دارایی‌های ریسک جهانی فقط کاهش نمی‌یابد—آنها دوباره قیمت‌گذاری می‌شوند.

تنظیم مجدد ترجیحات سرمایه‌گذاری جهانی

آنچه ما همچنین مشاهده می‌کنیم، تنظیم مجدد علاقه به پرتفوی‌های خارجی در مناطقی است که به عنوان حامل نقاط اصطکاک کمتر در نظر گرفته می‌شوند—این تغییرات ممکن است بلافاصله در نمودارها ظاهر نشوند، اما نابسامانی‌ها در بازارهای مشتقات اغلب با این تغییرات سرمایه آغاز می‌شود. موقعیت‌هایی که به ورودی‌های غیرفعال از بازیگران بزرگ دولتی وابسته هستند ممکن است اکنون با تنظیم مجدد مواجه شوند، به ویژه جایی که ارتباطات مربوط به ادغام یا بخش فناوری وجود دارد. ما همچنین نباید پیامدهای نوسانات قیمت را نادیده بگیریم. هنگامی که صندوق‌های دولتی به سمت یک مسیر جدید حرکت می‌کنند یا از تعامل خودداری می‌کنند، خلاء‌ای که ایجاد می‌کنند به سادگی توسط بازیگران خرد یا نهادهای کوچک‌تر پر نمی‌شود. این نوع خروج پتانسیل کاهش برخی از فرصت‌های آربیتراژ را دارد و ممکن است حق بیمه‌های ریسک را به ویژه در ساختارهای پیچیده یا غیر نقدینگی افزایش دهد. از دیدگاه ما، این به معنای ارزیابی مجدد آستانه‌های مواجهه و احتمالاً بازنگری در حجم‌های اسمی است جایی که وابستگی به الگوهای تخصیص مرزی پیش‌تر فرض شده بود. تنظیمات مرحله‌ای به درستی ممکن است اکنون تعادل بهتری در ریسک و پاداش ارائه دهند، به ویژه در قراردادهایی که شامل طرف‌های متقابل از حوزه‌های قضائی مختلف هستند. کسانی که به جریان معاملات از ذینفعان خصوصی بین‌المللی وابسته‌اند ممکن است با کاهش کارایی پوشش مواجه شوند. ما احتمالاً شاهد تأثیرات متقابل در فعالیت‌های ردیابی خواهیم بود، به ویژه در داده‌های مرکز تصفیه، با توجه به ورودی‌های پایین‌تر بالادستی. به عنوان یک قاعده، هنگامی که بازیگران بزرگ جبهه‌های خود را تغییر می‌دهند، اثرات موجی به فرضیات اعتبار نفوذ می‌کند، نوسانات ضمنی را در مناطق غیرمنتظره به حرکت در می‌آورد و جابجایی‌های خاص به بخش را به راه می‌اندازد. از نظر عملی، ما بهتر است این اثرات ثانویه را زیر نظر داشته باشیم تا پیگیری اعلامیه‌های اولیه. تصمیم به عقب‌نشینی، که توسط این نهادهای دولتی گرفته شده، عمدی بوده است. وظیفه ما این است که به همان اندازه عمدی، اما چابک پاسخ دهیم. اکانت زنده VT Markets خود را ایجاد کنید و همین حالا شروع به معامله کنید. اکنون تجارت را شروع کنید – برای ایجاد حساب VT Markets زنده خود اینجا را کلیک کنید